Hugo jest jednym z epizodycznych bohaterów serii Ben 10: Obca Potęga, gdzie pojawia się tylko w odcinku ,,Paradox".
Wygląd[]
Jako Anomalia Czasoprzestrzenna[]
Jest istotą kształtem przypominającą człowieka, lecz bardzo rozmazaną i rozciągniętą w przestrzeni ze względu na szybkość z jaką jego ciało przyśpiesza czas.
W 1950r[]
Jest młodym człowiekiem z jasnymi włosami zaczesanymi do tyłu, ubrany jest w garnitur na którym nosi biały kitel.
Obecnie[]
Hugo jest starszym mężczyzną z siwymi włosami, o spokojnym spojrzeniu człowieka którego niewiele może zaskoczyć. Ze względu na swój wiek podpiera się laską.
Historia[]
W latach 50 XX wieku armia USA w bazie Los Soledad pracuje nad projektem stworzenia tunelu czasoprzestrzennego dzięki teorii o właściwościach kryształów kwarcu stworzonej przez Profesora Paradoxa. Podczas próby otwarcia tunelu dochodzi do wypadku za który odpowiedzialny jest sam Hugo, kiedy obserwował otwarty portal nerwowo się cofnął i uszkodził panel kontrolny. Portal uległ destabilizacji i wchłonął najpierw Profesora rzucając go w horyzont zdarzeń, a potem wciągnął też Hugo przenosząc asystenta 50 lat w przyszłość i zmieniając go jednocześnie w potwora czasoprzestrzennego, który jest sam w sobie przyspieszonym czasem.
Wtedy do Los Soledad przyjeżdżają Ben wraz z Kevinem i Gwen szukający przyczyny dziwnej aktywności w bazie, gdzie spotykają najpierw Paradoxa, który opowiada im o grasującej anomalii , która niedługo później pojawia się postarzając podczas walki Kevina a potem jego wóz. Po kilku walkach z tajemną istotą, Ben kazał Paradoxowi cofnąć grupę z powrotem do wypadku, gdzie okazuje się, że to Hugo jest tajemniczym stworzeniem. Po wypadku był przerażony i zdezorientowany, obracając wszystko do proch. Ben jako Gigantozaur ratuje Hugo przed wessaniem do horyzontu zdarzeń przez co nie został zmieniony w anomalię czasoprzestrzenną. Po powrocie do teraźniejszości Bena, Paradox nie mógł uwierzyć , że nie wpadł na to rozwiązanie wcześniej. Wtedy w bazie pojawia się o 50 lat starszy Hugo któremu Paradox proponuje ,,małe zakulisowe wejrzenie w wieczność".